Korkuyorum bazen,
Senin beni sevebilme ihtimalini
güçlendirmesi için yalvarıyorum ona.
Ya beni görmüyorsa, ya ben görünmez’sem?
Bazen de böyle düşünüyorum.
Şeykspir varsın diyor.
Sen beni görmüyorsun ya hani, yok muyum
şimdi?
Ben seni düşünüyorum bazen, böyle senin
kahramanın falanım
Pelerin ve hatta taytlar felan.
Güçlüyüm kostümü doldurmuşum.
Şey baklavayı sever misin?
Acaba pelerinden mi?
Ne? Kostüm satıcısı yoksa bana kahraman pelerini
yerine,
Görünmezlik pelerini mi sattı.
Ben inanıyorum bazen öyle.
Kolay kanıyorum.
Tanrı beni böyle yarattı.
Annem önce ‘’Allah’’ dememi istemiş daha
konuşmazken.
Bense Anne demişim hep.
Şey senle alakalı değil belki ama
Annemi Allah’tan daha fazla sevsem bir
şey olur mu?
Biliyor musun sadece ben ve Allah senin
hakkında
Kimsenin bilmediği bir şey biliyoruz.
Bir şairle aynı gün doğmuşsun… Biliyor
muydun?
Ha bir de ‘Yerçekimli Karanfil’lerden
hiç oldu mu senin?
Ben mesela, bir oyuncak trenim olsun istemişimdir
hep.
Şey ben bazen herkesi severim,
Şeykspir’i, Süpermen’i ve Cansever’i
çok,
Allah’ı, Annemi ve Seni daha çok
severim.
Anne görünmezlik pelerinimi,
Renklilerle yıkama!
Anne… Anne…
Bitti.
