İki Kulaç Atamıyorum

ortada durdum

ben ne vakit burada bulundum

ne vakit aşındı taşlar

ne vakit içtim suyu

ne vakit düştüm toprağa

ben ne vakit kalktım ayağa

hala hissediyorum

gözlerinden akan yaşı

sesinden kopan şarkıyı

elindeki yarayı

ama bilemiyorum 

zamanı 

mekanı

uzanamıyorum

iki kulaç atamıyorum

Boş Tenekeler

Güneş doğmaya yüz tutmuşken

Bir çöp kamyonu demirledi sokağın başına

Sessiz

Sedasız.

Doldurdu ne varsa kasasına

Faydasız

Faydalı.

Sonra büyük bir gürültü ile

Öğüttü sevda yolunda yazılan

Satırları, mısraları

Yahut ne varsa yaşanılan.

Tam bu esnada güneş yüzünü gösterdi

Kamyonun arkasındaki kırmızı fren lambaları söndü

Bir parça koptu adeta içimden.

Sokağın başından kamyon gitmek üzere döndü.

Beni unuttun diye bağıracak oldum

Yapamadım yutkundum

Artık her şeyi unutmaya mahkûmdum.

-Ve geride ben kaldım

                         yahut boş tenekeler.