Rutin
sesler duyuyorum gece yarısı öncesi,
Karşı
komşum İbrahim Amca
Dövüyor
oğlu İsmail’i.
Git
yıka oğlum İsmail kanayan yerlerini
Diyor
İbrahim Amca.
Uzaklaşıyor İsmail ve adım sesleri,
Kustuktan
sonra çekiyor sifonun zincirini.
Bir
saat donkluyor yahut zonkluyor tepemde
Bozuğu
bile doğruyu gösterir günde iki kere
Gece
yarısı olmuştur ve atlar bakstaki yerini almıştır
Bugün
de balkabağı olmadık çok şükür.
Gece
yarısı sonrası, rutin sesler duymaya devam ediyorum.
Kapmış
baltasını boş verdim,
Gidiyor
İbrahim Amca, karşı komşum.
İsmail
çoktan uyumuştur her yanı kan içinde,
Ben
uyuyamam, fikrime sen düşünce.
Çünkü
sen aydınlatırsın gecemi, heyhat Şeykspir.
Aydınlıkta
uyuyamam, dönerim sağa sola iki de bir.
Bir
saat zonklayamaz yahut donklayamaz farkına varırım
İşte
tam bu saatlerde Yusuf gibi bırakılırım
Kuyu
kadar karanlık bir oda ve ben yalnız…
Bugün
de kervan geçmedi muhtacız.
+
Start
çoktan verildi, rutin zonk sesini
duydum.
İbrahim
Amca eve döndü baltasız, yorgun.
İsmail
desen uyuyor karşı dairede gömleği kanlı,
Yusuf
kervan bekliyor, Ben ise senden bi-r- haber
Karanlık
oda da herkesten saklı…