Siyah Kadın

Simsiyah bir gece
Gecenin benliğinde
Geceden daha siyah
Bir kadın...

Simsiyah bir gece
Gökyüzünde dolunay
Gecenin benliğinde
Dünyamızın eşiğinde
Zamanımız beşiğinde
Geceden daha siyah
Ve gökteki aydan daha parlak
Bir kadın var ayakta
Siyah kışın ortasında
Meydan okuyor soğuğa
Üstündeki bluzla
Ayın ardından
Koşuyor ufuklara
Varmak için sonsuzluğa
Koşuyor söyleyerek
Nazlı bir bestenin
Paslanmış güftesini
Dinlemek onu çok güzel
Ama bu kadar dinlemek yeter
Doldurdu gönlüme yine keder...

Ey siyah kader
Ey siyah kış
Ey siyah gece
Ey siyah kadın!


Dönüp de güneşe bir bakın...