Kar, Kış, Ankara

Nehir kara  ay kara yere düşen kar kara

Bu akşamki manzara bir ressam paletinden

Çıkmış gibi adeta ağlamaklı Ankara

Kaçmak istiyor sanki ruhu karın etinden

Nehir kara ay kara yere düşen kar kara

İhtişamlı manzara seni soktu aklıma

Yangın oldu düşünce erimekte bütün kar

Bir rüzgar konar göçer bütün hayat saklıma

Bulunmalıymış meğer gözleri kapkara yar

İhtişamlı manzara seni soktu aklıma

Hayaller aleminden koşmak senin kapına

Beklemek kara kışta hasretinle yanarken

Bir kıvılcım dokunsa uğuldayan yarına

Bütün varlığın sesi kulağımda donarken

Hayaller aleminden koşmak senin kapına

Alıngan bir akşamda haykırıyorum sana

Yeter beni bağışla! hemen şimdi bu akşam

Ellerine dokunmak söyle günah mı bana?

Yasak olmaz olamaz böyle güzel ihtişam

Alıngan bir akşamda haykırıyorum sana

Lakin seni bulamaz tutamazsam elini

Kanlanmış bir sabaha yavaşça yaklaşırım

Denilmemeli bana tımarhanelik deli

Sadece hasretinden biraz huysuzlaşırım

Lakin seni bulamaz tutamazsam elini

Senin kara bahçenden çaldım kapkara bir gül

Bu gül ebede kadar cepkenimde duracak

Bu halimi görürsen yalvarırım bir kez gül

Gülmediğini sezsem kalbim son kez vuracak

Senin kara bahçenden çaldım kapkara bir gül

Aya karşı uluyan bir kurt bekler uzakta

Yaşlı ağaç dalında bir baykuş öter durur

Bu akşam bulunacak cesedim bir tuzakta

Yokluğumun yasında baykuş ölür dal kurur

Aya karşı uluyan bir kurt bekler uzakta

Ya kar ya kış galiba kurdu böyle ulutan

Ya da içten samimi acıklı bir yakarış

Var mıdır senin gibi onu da bağırttıran?

Varsa gider yoluna bilmez ki yol kaç karış

Ya kar ya kış galiba kurdu böyle ulutan

Günlerin ertesine sarkmadan bulacağım

Destanlardan fışkıran gözündeki ışığı

En güzel şarkılara adını kazacağım

Öldürmediğin zaman bağrımdaki aşığı

Günlerin ertesine sarkmadan bulacağım

Islak bir tebessüme şimşekler çakacağım

Karanlık saçlarından kainatın sonuna

Zamanın ötesinden ardıma bakacağım

Karanlık gözlerinin aydınlık şafağına

Islak bir tebessüme şimşekler çakacağım

Nehir kara ay kara yere düşen kar kara

Bu akşamki manzara bir ressam paletinden

Çıkmış gibi adeta ağlamaklı Ankara

Kaçmak istiyor sanki ruhu karın etinden

Nehir kara ay kara yere düşen kar kara