aydınlıktır yüzün
alacasından bile gündüzün
güzün
rüzgarlar yapraklar biraz hüzün
ve aydınlık yüzün
yüzündeki gözün
yaşarken altında göğün
üstünde söğüdün
aklımdasın sanki dün
cephe açmış bugün
saçlarına iliştim örgün
yanıyorum içinde közün
nefesim ölgün
solsa da karanfili ömrün
seni soludum bütün gün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder